Pielęgnowanie grobu pod koniec 1965 roku, jego obsesja(Zdjęcie: Kolekcja obrazów LIFE za pośrednictwem Getty Images)
Patricia Neal dowiedziała się, że jej siedmioletnia córka Olivia zginęła w najbardziej brutalny sposób.
Delikatna dziewczynka została zabrana do szpitala po tym, jak zachorowała na odrę, ale podczas gdy jej ojciec, wówczas mało znany pisarz Roald Dahl, pozostał przy niej, gwiazda Hollywood Patricia wróciła na krótko do domu, aby sprawdzić inne dzieci pary, Tessę. i Theo.
Nie miała pojęcia, jak poważny jest stan Olivii. Ale podczas tej szybkiej podróży do domu zadzwonił telefon. To lekarz przemówił z druzgocącą bezpośredniością: Pani Dahl, pani córka nie żyje.
Roald był tak pochłonięty własnym żalem, że albo nie czuł się w stanie – albo po prostu nie myślał – łagodniej złagodzić tragedię swojej zszokowanej żonie.
Był to wymowny początek okresu głębokiej ciemności dla pisarza dla dzieci, w którym przez miesiące nie mógł nawet wypowiedzieć imienia Olivii i który groził rozerwaniem jego i jego żony, gdy odepchnął ją i pogrążył się w ciężkim piciu i potokach okrutne obelgi słowne, które wstrząsnęły ich domem.
Ten mroczny okres znajduje się w centrum nowego filmu, To Olivia, z Hugh Bonneville i Keeley Hawes w roli słynnej pary, który jutro wieczorem - w piątek - zostanie wydany w Sky Cinema.
Opiera się na biografii Patricia Neal: An Unquiet Life, napisanej przez przyjaciela aktorki, Stephena Michaela Shearera.
Do Olivii, oryginał Sky, z Hugh Bonneville (Downton Abbey) jako pisarzem Roaldem Dahlem i Keeley Hawes (Bodyguard, Honour) jako jego amerykańska aktorka żona Patricia Neal. Oparty na faktach film zostanie wydany w Sky Cinema w tym miesiącu (Zdjęcie: Thing One Limited / Sky Cinema)
Zobaczył udrękę Patricii, gdy przypomniała sobie ten mrożący krew w żyłach telefon ze szpitala w listopadzie 1962 roku, i usłyszał z pierwszej ręki o destrukcyjnym pogrążaniu się Roalda w żałobie.
Pogrążył się w głębokiej ciemności, jego życie stało się piekłem, mówi nam Stephen.
Nie dzielił żalu, dużo pił. Był werbalnie obraźliwy wobec Tessy i Pata. Ignorował normalne, codzienne rzeczy. Nie myślał o innych dzieciach, był pochłonięty własnym smutkiem.
Minęło kilka miesięcy, zanim zdążył wypowiedzieć imię Olivii.
Patricia czuła, że straciła męża. Nie bała się go, ale bała się o niego, nie wiedziała, czy dla własnego zdrowia psychicznego mógłby się przebić.
Jego pisanie „Charlie i fabryka czekolady” – powieści, która ostatecznie przysporzy mu uznania jako autora – zostało odłożone na rok.
Jego jedyną obsesją stało się budowanie pomnika na grobie Olivii w pobliżu ich domu w Great Missenden, Bucks – idealnego świata maleńkich figurek, zwierząt i drzew dla małej dziewczynki, którą uwielbiał.
Dahl w domu z córkami Tessą i Olivią, 1960 (Zdjęcie: Ben Martin/Getty Images)
Zbudował dla niej ogród, pomnik i nałogowo nie pozwalał jej odejść, wyjaśnia Stephen.
Robiąc to, utrzymywał ją przy życiu, to była dla niego obsesja.
Najmłodsza córka pary, Lucy, urodzona w 1965 roku, trzy lata po śmierci Olivii, przypomniała sobie magiczną krainę, która mogła rywalizować z tymi z opowieści jej ojca.
Kiedyś opisała: Grób był pokryty miniaturowymi drzewkami bonsai, dużo, dużo, a naszym obowiązkiem było utrzymanie ich małych. To było jak mały świat.
miliony euro wyniki na dziś wieczór
Zbierał i umieszczał tam miniaturowe figurki, konie i owce, domki. Zakrył je czubek grobu, dopóki nie wiedziałeś, że tam są, nie zobaczysz ich.
Jeździliśmy raz w tygodniu bez pytania. Opowiadał nam historie o Olivii. Mówił: „Spójrz na tego małego konia, którego jej kupiłem, pokocha go”.
Dahl z żoną, amerykańską aktorką Patricią Neal, ok. 1962 r. (Obraz: Getty Images)
Małżeństwo tej pary było już złożonym małżeństwem, źle przygotowanym do przetrwania tragedii, na które wpływ miał często zimny, ostrożny charakter Roalda – i przyznanie się Patricii, które początkowo nie było oparte na prawdziwej miłości, przynajmniej z jej strony.
Man City vs kanał arsenału
Aktorka, już gwiazda Tinseltown, i Roald, przystojny oficer RAF, który został tajnym agentem (kumpel Iana Fleminga), został dziennikarzem, spotkali się na przyjęciu w 1952 roku.
Była wielkim hitem kasowym, wyrobiła sobie nazwisko w kontrowersyjnym Źródle z 1949 r. I w 1951 r. W dniu, w którym zatrzymała się ziemia, i przyznała, że początkowo nienawidziła znanego kobieciarza za jego niegrzeczne zachowanie.
Jednak świeżo po złamanym sercu po tym, jak załamał się jej romans z żonatym aktorem Garym Cooperem, po aborcji ich dziecka – decyzji, której zawsze żałowała.
A Stephen opisuje, jak Patricia desperacko pragnęła mieć dzieci i pociągał ją tajemniczy Anglik, wspomina tę potrzebę jako skłonienie jej do małżeństwa z Roaldem w następnym roku.
Para ostatecznie przeniosła się do Great Missenden na pełny etat, aby wychować rosnące potomstwo – Olivię, Tessę, przyszłą matkę byłej modelki Sophie Dahl i Theo.
Ale małżeństwo dla dwóch wielkich osobowości nigdy nie będzie łatwe.
Patricia była początkowo głównym żywicielem rodziny, z filmami, w tym „Śniadanie u Tiffany'ego” z 1961 roku, a Stephen sugeruje, że nie byłoby to łatwe do zaakceptowania dla jej dumnego męża.
Hugh Bonneville i Keeley Hawes w wstrząsającej scenie z filmu (Zdjęcie: Thing One Limited / Sky Cinema)
W międzyczasie miał oczekiwania co do gospodyni domowej, która by go zakochała.
Stephen wyjaśnia: Nie gotowała mu śniadania, nie wstawała do południa.
Rzeczywiście, autor zawsze o wiele łatwiej komunikował się z dziećmi niż z dorosłymi, w tym z żoną.
Jego własne dzieci były zabierane na magiczne przejażdżki samochodem w pogoni za balonami na ogrzane powietrze lub budziły się w nocy, by ugotować eliksiry wiedźmy z gruszek w puszkach, mleka i barwników spożywczych.
Jako rodzic był inny – potrafił rozmawiać z dziećmi na ich poziomie ze zrozumieniem – mówi Stephen.
I wtedy doszło do tragedii.
W 1960 roku, dwa lata przed odrą Olivii, niemowlę Theo doznało uszkodzenia mózgu, gdy jego wózek brał udział w wypadku samochodowym. Płyn gromadził się w jego jamie czaszkowej, czyniąc go ślepym.
Roald, zawsze kierowany potrzebą kontroli, zaangażował się w stworzenie „zastawu mózgowego” do odprowadzania płynów wraz z producentem zabawek Stanleyem Wade i neurochirurgiem dziecięcym Kennethem Tillem, który stał się znany jako szeroko stosowana zastawka Dahl-Wade-Till (DWT).
Ale potem nadeszła druga tragedia, której nie mógł kontrolować – rzadka reakcja Olivii na odrę, zapalenie mózgu, w czasie, gdy nie było szczepień przeciwko tej chorobie.
Jedna z klasycznych książek dla dzieci Dahla (Obraz: CODZIENNE LUSTRO)
Ale chociaż jego smutek zniszczył ich dom, w rzeczywistości Stephen wyjaśnia, że to ironiczne, że ostatecznie Roald wynurzył się z piekielnego żalu jako bardziej otwarty i bezbronny mężczyzna, co pozwoliło Patricii właściwie się w nim zakochać.
Punkt zwrotny nadszedł, jak mówi, kiedy Roald spotkał się z Geoffreyem Fisherem, jego byłym dyrektorem, później nazwanym arcybiskupem Canterbury.
wyjazdowy zestaw Liverpool 2020
Zagrany przez nieżyjącego już Geoffreya Palmera w To Olivia – jego ostatnim występie – Roald udał się do niego po wskazówki, ale przyszło to w nieoczekiwany sposób.
Geoffrey powiedział: „Pomyśl o miejscu, w którym Olivia była najszczęśliwsza”, opisuje Stephen. A Roald powiedział: „Bieganie ze swoimi psami”. A Geoffrey powiedział: „W niebie nie ma psów”.
Oświadczenie spowodowało, że Roald wpadł w gniewny krach – ale w końcu podzielił się nim z Patricią.
Myślę, że to było w tym momencie, kiedy pękł i w końcu otworzył się na Patricię w późniejszym uwolnieniu, wyjaśnia Stephen. Nie mógł pojąć, że Olivia nie jest szczęśliwa, biegając z psami i królikami.
To był dla niego przełom, ponieważ płakał. Coś, czego nigdy nie zrobił. I powiedział jej imię.
Myślę, że Patricia kochała go od momentu, w którym się otworzył, aż do końca ich małżeństwa – kontynuuje.
Powiedziała, że to prawdziwa miłość, poczuła coś innego.
Zanim go ubóstwiała, mieli wspaniałe życie seksualne, mieli swoje dzieci… Ale kiedy Olivia umarła, było głębsze zrozumienie, prawdziwsza miłość.
Roald Dahl w późniejszym życiu (Obraz: Getty)
To było w następstwie ich żalu, oboje partnerzy rozkwitli twórczo, Roald ukończył Charlie i Fabrykę Czekolady i odniósł sukces jako pisarz dla dzieci, a Patricia zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki za rolę u boku Paula Newmana w filmie Hud.
Para miała kolejną córkę, Ofelię w 1964 roku.
Ale czekała dalsza tragedia. W 1965 roku, kiedy była w ciąży z piątym dzieckiem pary, Lucy, zaledwie dwa lata po zdobyciu Oscara, Patricia doznała trzech potężnych udarów i przez trzy tygodnie była w śpiączce.
Została sparaliżowana na prawym boku, niezdolna do chodzenia, ledwo mówiąca i częściowo niewidoma.
Niesamowicie, z pełnym oddaniem – aczkolwiek z wyczerpującym reżimem uważanym przez przyjaciół za okrutny – Roald pomógł jej przywrócić prawie pełne zdrowie w ciągu roku.
W 1968 roku wróciła na duży ekran w filmie Temat były róże, za który otrzymała kolejną nominację do Oscara.
Być może napis był na ścianie, że ich złożone małżeństwo nie mogło trwać.
W 1983 rozwiedli się po tym, jak zdewastowana Patricia odkryła 11-letni romans Roalda z jej bliską przyjaciółką, Felicity Crosland – która została jego drugą żoną.
Ale zawsze była mu wdzięczna za przywrócenie jej pełnego zdrowia.
Odłożyła nawet swój ból na bok, aby odwiedzić go i Felicity na krótko przed jego śmiercią w wieku 74 lat w 1990 roku - sprzedając więcej niż 250 milionów książek.
Zawsze nazywała go panem Dahlem, wspomina Stephen, o aktorce, która zmarła w wieku 84 lat w 2010 roku. Zawsze był tam głęboki szacunek.
