Tragedia: Charles Hanson i żona Rebecca
Kiedy w sierpniu zeszłego roku wykryto raka jądra u znanego licytatora Charlesa Hansona z BBC’s Antiques Road Trip i Bargain Hunt, był zdeterminowany, aby wyzdrowieć na czas przed narodzinami swojego synka.
Ale zaledwie kilka tygodni później 35-letni Charles i 29-letnia żona Rebecca z Etwall w Derbyshire doznali jeszcze większego bólu serca, gdy Tommy urodził się martwy.
Charles, który w przyszłym miesiącu prowadzi Bupa Great North Run na rzecz organizacji charytatywnej Sands w żałobie, wspomina tragiczne wydarzenia.
Zdiagnozowanie raka jąder było prawdziwym szokiem. Od lat jestem sprawny i zdrowy, więc nie myślisz, że coś takiego cię dopadnie.
To było pracowite lato z filmowaniem i aukcjami, ale w sierpniu zeszłego roku właśnie wyszłam spod prysznica, kiedy zauważyłam, że coś jest nie tak.
Pomyślałem, że to może być coś innego, ale poszedłem do mojego lekarza, który wysłał mnie na badania do Royal Derby Hospital.
O nie, miałem dwa rodzaje raka na moim lewym jądrze i miałem operację usunięcia go 23 sierpnia 2012 roku.
Nauczyłem się, że bez względu na to, co czujesz lub myślisz, nigdy nie możesz lekceważyć, ponieważ niestety ten scenariusz ma cię zranić. Nie miałam żadnych objawów, żadnych bólów ani bólów. Czułem się dobrze. Zastanawiałem się, czy zostawiłem to za późno i umrę.
Ale moim hartem i determinacją było dostać się na Boże Narodzenie i być tam dla mojej żony i naszego syna, który miał się odbyć w Boże Narodzenie. Był naszym światłem.
Operacja usunięcia całego lewego jądra odbyła się szybko i spędziłam kilka dni w szpitalu, dochodząc do siebie.
ile dzieci ma Mick Jagger?
Ponieważ chcieliśmy mieć więcej dzieci, lekarze chcieli zachować moją płodność, więc nie miałam chemioterapii, chociaż miałam być regularnie monitorowana.
Potem wróciłem do domu, a moja żona opiekowała się mną, mimo że była w 28 tygodniu ciąży.
Właśnie dochodziliśmy do ekscytującego etapu. Mieliśmy kilka skanów Tommy'ego w łonie matki, a moja żona pokazywała mi je, gdy wracałem do zdrowia. Wiedzieliśmy, że mamy chłopca i zaczęliśmy urządzać żłobek w domu.
Na początku września pomyśleliśmy: Dzięki Bogu, wszystko będzie dobrze.
W środę poszłyśmy do położnej, która powiedziała nam: Masz sprężyste dziecko. On ma się dobrze, nie masz żadnych obaw.
Myśleliśmy, że wszystko będzie w porządku, więc mając to na uwadze, następnego dnia poszliśmy do szkoły rodzenia i zaczęliśmy uczyć się nieco więcej o opiece nad noworodkiem. Po raz pierwszy wydawało mi się, że będę tatą.
Ale w następny sobotni poranek Rebecca obudziła się i powiedziała: „Nie czułam ruchu dziecka, to trochę dziwne”. Nie martwiliśmy się zbytnio, ponieważ wszystko było w porządku, ale udaliśmy się do miejscowej kliniki medycznej, aby to sprawdzić.
Myślałem, że wszystko będzie dobrze. Jest sobotni poranek, tak jak ja, Tommy może chcieć się trochę położyć.
isa 2016/17
Będąc w telewizji położna rozpoznała mnie i na początku była pełna energii i radości – potem wyszedł stetoskop. Na początku poruszała się bardzo powoli po brzuchu, potem stetoskop stał się bardziej szalony. Moje serce było w ustach. Po wyrazie jej twarzy i sposobie poruszania się stetoskopu wiedziałem, że wszystko jest nie tak. To było najgorsze uczucie.
Wtedy to właściwie położna zaczęła ronić łzę i powiedziała, że nie słyszę bicia serca, nie sądzę, że dziecko żyje. Byłem naprawdę zdenerwowany, myślę, że moja żona była w szoku. To przerażające, jak szybko wszystko może się nie udać.
Kazano nam szybko udać się do szpitala, aby ustalić stan dziecka. Byłem już prawie w stanie jechać ze łzami spływającymi po mojej twarzy. Myślę, że to był początkowy szok, ponieważ mieliśmy czekać na mój powrót do zdrowia, a teraz to się stało. Moja żona po prostu siedziała tam w milczeniu.
W szpitalu Rebecca miała prześwietlenie, ale nadal nie wierzyła, że to prawda, że nasze dziecko zmarło, więc zrobiliśmy drugie badanie.
Nie chciałem patrzeć na monitor, ale moja żona to zrobiła i widziała, że nasz piękny synek w ogóle się nie ruszał.
To był okropny moment. Wygląda na to, że pępowina owinęła mu szyję dwukrotnie.
Od soboty w porze lunchu przebywaliśmy tam do poniedziałku wieczorem, kiedy moja żona miała urodzić.
Zamiast być szczęśliwą okazją, musieliśmy po prostu przejść przez wstrząsające doświadczenie. Leżałem na szpitalnym łóżku obok mojej zrozpaczonej żony i myślałem Dlaczego my, dlaczego ja?
Nazywaliśmy nasze dziecko Thomas Tommy William Hanson. Był pięknym chłopcem.
Był doskonale uformowany, miał moje ręce i nogi oraz boczny profil mojej żony. Można było zobaczyć jego tożsamość, ale oczywiście zmarł.
Udało nam się spędzić z nim około 24 godzin. Trzymanie go było najbardziej pamiętnym i wzruszającym czasem. Siedzieliśmy razem tylko we trójkę i rozmawialiśmy. Zabraliśmy go nawet na zewnątrz, aby doświadczyć światła dziennego.
Dzień, w którym wyjechaliśmy, to 29. urodziny mojej żony, więc wpadłem do szpitalnego sklepu, żeby kupić pudełko czekoladek, żeby ją pocieszyć.
Kiedy wszedłem, zobaczyłem młodego mężczyznę trzymającego balon z napisem Dobra robota! Mały chłopiec! To było bolesne, ale mimo to udało mi się mu pogratulować.
Najtrudniej jest wyjść z porodu bez niczego w ramionach, kiedy widzisz wszystkie inne matki i ojców pełne radości. Czujesz całkowite przeciwieństwo innych rodziców.
Jedyne, co nas pocieszyło, to pudełko pamięci, które podarowała nam Derby Sands (organizacja charytatywna Stillbirth and Neonatal Death).
Każdy kosztuje 15 funtów.
najgorsze miejsce do życia w Wielkiej Brytanii?
To miejsce, w którym przechowujemy jego pamiątki, takie jak wełniany koc, metki na nadgarstkach i kostkach, pluszowego misia, zdjęcia, ślady dłoni i stóp.
Trzymamy go na naszej toaletce w domu, więc nadal jest z nami.
Wydaje się, że żałoba nigdy się nie skończy, ale to skarbnica bezcennych wspomnień, których nikt nie może zabrać.
Nigdy nie zapomnimy Tommy'ego, zawsze będzie wyjątkową osobą w naszym życiu i jestem pewien, że co roku będziemy obchodzić jego urodziny.
Przeżywając 34 lata bez większych problemów, rak jąder, a następnie nasza strata, był najtrudniejszą rzeczą w moim życiu.
Wszyscy jesteśmy tak „Royal Babyfied” z opowieściami i obrazami księcia George'a, ale ludzie zapominają, że każdego dnia 17 dzieci rodzi się martwych lub umiera w Wielkiej Brytanii.
A jest tak wielu rodziców bez skrzynek pamięci.
Dlatego rozpocząłem treningi do Great North Run z 16 innymi kolegami z Antiques Road Trip, reprezentującymi 17 martwych dzieci.
Jeśli uda nam się zebrać pieniądze na zakup większej liczby tych pudełek, możemy dać pogrążonym w żałobie mamom i tatusiom coś, co będzie cenne.
Jak powiedział Warren Manger
Bupa Great North Run
Bupa Great North Run to największa impreza masowa w Wielkiej Brytanii . W jej skład wejdą światowej klasy sportowcy Mo Farah, Haile Gebrselassie i Kenenisa Bekele, a także 56 000 innych biegaczy. Wydarzenie będzie transmitowane na żywo w BBC One w niedzielę 15 września w godzinach od 9.30 do 13.30.
Aby uzyskać informacje, przejdź do www.greatrun.org
Jeśli chcesz wesprzeć Charlesa i Derby SANDS. odwiedzać www.justgiving.com/antiquesroadtrip .
